تاریخ خبر: کد خبر: 4856

مناظره هسته‌ای در مشهد؛ بازرسی روزانه از فعالیت‌های هسته‌ای درباره هیچ کشوری انجام نشده است

نویسنده کتاب «راز قطعنامه» و تحلیلگر مسایل سیاسی گفت: آنها یقین دارند که ما به دنبال ساختن بمب هسته ای نیستیم و این موضوع را فقط به عنوان بهانه بیان می کنند تا بتوانند برنامه های دشمنی خودشان را با ایران توجیهه کنند چرا که آنها در حال حاضر در همه سایت های ما دوربین نصب کرده اند و بازرسان آژانس سرکشی می کنند.

مناظره هسته‌ای در مشهد؛ بازرسی روزانه از فعالیت‌های هسته‌ای درباره هیچ کشوری انجام نشده است

به گزارش قاصدنیوز، کامران غضنفری عصر دیروز در مناظره «۳۷ سال بعد، بررسی بیانیه لوزان» که توسط جهاد دانشگاهی دانشگاه فردوسی مشهد در دانشکده مهندسی این دانشگاه برگزار شد با اشاره به این‌که در دولت فعلی شاهد یک تغییر در سیاست هسته‌‌ای خود هستیم، گفت: چنانچه ریزتر به قضیه بنگریم، خواهیم دید این رویکرد، رویکرد جدیدی نیست و همان سیاستی است که در گذشته و در دولت خاتمی در سال‌های ۸۲تا ۸۴نیز همین سیاست و با مدیریت حسن روحانی و محمدجواد ظریف دنبال می‌شد.

 

وی با بیان این‌که در آن سال‌ها همین سیاست دولت یازدهم و با عنوان اعتمادسازی و تعامل مثبت با دنیا پیگیری می‌شد، افزود: نتیجه آن سیاست تحقق مذاکرات سعدآباد در ۲۹ مهر ماه سال ۸۲ و عقب نشینی نسبت به آنچه شورای امنیت از ایران خواسته بود شد و ایران به خواسته‌های زورگویانه آنان تن داد.

 

نویسنده کتاب راز قطعنامه ضمن بیان این موضوع که در تفاهم نامه بروکسل که در اسفند ماه سال ۸۲ امضا شد ایران عقب نشینی‌های بیشتری را پذیرفت، تصریح کرد: بر آیند این عقب نشینی‌ها تعطیلی اکثر فعالیت‌های هسته‌ای کشور شد و به تعبیر لاریجانی «مروارید دادیم و آبنات گرفتیم».

 

سال ۸۲ تا ۸۴ از ۲۰۰ سانترفیوژ حتی یک سانترفیوژ هم نمی‌چرخید

 

غضنفری با یادآوری این‌که در آن دوره از ۲۰۰سانترفیوژ ایران حتی یک سانترفیوژ هم نمی‌چرخید، بیان داشت: در دوره احمدی‌نژاد سانترفیوژهای ما از ۲۰۰عدد به ۱۹ هزار عدد، غنی سازی از سه و نیم درصد به 20 درصد و فردو نیز به بهره‌برداری رسید.

 

وی ادامه داد: این‌که شرایط سال‌های ۸۲ تا ۸۴و علل پذیرش خواسته غربی‌ها را باید در نظر گرفت صحیح است؛ اما باید دید تحلیل ما از شرایط آن دوره چه بوده است؟ در آن دوره آقایان تحلیل می‌کردند با توجه به این‌که آمریکا به افغانستان حمله کرده و در آنجا پایگاه دارد پس به ایران حمله خواهد کرد؛ بنابراین باید خواست آنان را بپذیریم که بیش از این دچار مشکل نشویم.

 

نویسنده کتاب راز قطعنامه با بیان این‌که این تحلیل بسیار اشتباه بود، افزود: طی تحقیق که انجام داده‌ام، آمریکا جهت انجام یک اقدام نظامی علیه یک کشور، مولفه‌هایی را در نظر می‌گیرد که چنانچه مجموع این مولفه‌ها مثبت باشد به آن کشور حمله خواهد کرد که اکثر مولفه‌های آمریکا برای حمله به ایران در آن مقطع منفی بود؛ بنابراین آمریکا در آن دوره به ایران حمله نمی‌کرد.

 

در سال۸۴ با دستور مقام معظم رهبری دولت خاتمی مجبور به فک پلمپ‌ها شد

 

غضنفری ضمن اشاره به این‌که در دولت خاتمی پلمپ تاسیسات هسته‌‌ای ایران شکست؛ اما تحت چه شرایطی؟ تصریح کرد: مقام معظم رهبری در آن دوره فرمودند: بروید و پلمپ‌ها را بشکنید که متاسفانه نسبت به سخن ایشان تمکین نکردند که در نهایت پس از انتخابات سال ۸۴ و مشخص شدن نتیجه انتخابات رهبر معظم انقلاب دستور به شکستن پلمپ‌ها دادند.

 

وی ادامه داد: در اواخر دولت خاتمی، روحانی نامه‌ای به البرادعی می‌نویسد و در آن اشاره می‌کند که طی این دو سال ایران همه گونه اقدام جهت اعتمادسازی انجام داده؛ اما کشورهای غربی حاضر نشدند حتی به یک وعده خود عمل کنند.

 

نویسنده کتاب راز قطعنامه بیان داشت: در رابطه با غنی سازی ۲۰ درصد به غربی‌ها گفتیم که برای تولید رادیو دارو به این میزان غنی سازی احتیاج داریم؛ اما متاسفانه غربی‌ها به ما ندادند به همین دلیل به آنان گفتیم ما خود می‌سازیم که این سخن تیم خودی با پوسخند تیم غربی مواجه شد و در نهایت مشاهده می‌کنید که به غنی سازی 20 درصد دست یافتیم.

 

غضنفری خاطرنشان کرد: روحانی در آذر ماه سال ۹۲ گفت: غربی‌ها حق غنی سازی برای ایران را به رسمیت شناختند همچنین پس از انتشار بیانیه لوزان در ۱۳ فروردین سال جاری نیز تکرار کرد: غربی‌ها حق غنی سازی را برای ایران به رسمیت شناختند! مگر در سال گذشته این حق را به رسمیت نشناخته بودند که پس از 17 ماه مذاکره باز هم این جمله را تکرار کردید؟

 

آیا جامعه جهانی فقط آمریکا و پنج کشور غربی است؟

 

وی تصریح کرد: در خوشبینانه‌ترین حالت در مذاکرات ژنو پنج به 95 به نفع ۱+۵ در بیانیه لوزان یک به ۹۹ درصد به ضرر ایران و به نفع غرب تمام شده است.

 

نویسنده کتاب راز قطعنامه  ادامه داد: این‌که بگوییم در سال ۸۲ تا ۸۴ اجماع جهانی علیه ایران بوده و ایران مجبور به پذیرش تعلیق شده را قبول ندارم. آیا جامعه جهانی فقط آمریکا و پنج کشور غربی است؟ بیش از۱۰۰کشور دیگر که در این جهان زندگی می‌کنند جزو جامعه جهانی نیستند؟!

 

غضنفری تاکید کرد: غربی‌ها یقین دارند که ایران به دنبال ساخت سلاح اتمی نیست و رهبر معظم انقلاب نیز بارها بر این مسئله تاکید کرده‌اند که غربی‌ها ساخت بمب هسته‌ای علیه ایران را مطرح می‌کنند تا دشمنی خود با ایران را توجیه کنند.

 

تحقیری که در توافقات ژنو علیه ایران شد بی‌سابقه است

 

 

 

نویسنده کتاب راز قطعنامه با بیان اینکه تحقیری که در توافقات ژنو علیه ایران شد در تاریخ آژانس سابقه نداشته است خاطرنشان کرد: پذیرفتن بازرسی‌های سرزده که ظریف و تیم وی به آن تن دادند به این معنا است که جمهوری اسلامی ایران، مردمی هستند که حتی یک روز هم نمی‌توان به آنان اعتماد کرد. این تحقیری که ظریف به آن تن داده در تاریخ مذاکرات ایران بی‌سابقه بوده است.

 

غضنفری با یادآوری این‌که البرادعی اعتراف کرده بود که پرونده هسته‌ای ایران نه یک موضوع فنی و نه یک موضوع حقوقی است بلکه یک موضوع سیاسی است، گفت: چه کسی گفته ما تهدیدی برای جامعه جهانی هستیم؟ در سال‌های ۸۲ تا ۸۴همه اقدامات جهت اعتمادسازی را انجام دادیم و آنان هیچ اقدامی نکردند. کافی نیست؟ آیا تجربه نشد که امروز می‌گوییم این مذاکره تجربه می‌شود؟!

 

تیم مذاکره کننده و دولت چشم به کدام سراب دوخته است؟

 

وی افزود: در توافق ژنو گفتند تحریم خودرو برداشته خواهد شد؛ اما خودشان گفتند این توافق تنها بر روی برگه است و حقیقت ندارد و مشاهده می‌کنید که با هر شرکت خودروسازی که وارد قرارداد شدیم آمریکا آن کشور را تهدید کرد. غربی‌ها در این 16 ماه به کدام یک از بندهای توافقات عمل کرده‌اند که ما دلمان را خوش کرده‌ایم؟ به کدام سراب چشم دوخته‌ایم؟

 

نویسنده کتاب راز قطعنامه ادامه داد: آن زمانی که به اسم اعتمادسازی عقب نشینی می‌کردیم، شورای حکام علیه ایران شش قطعنامه صادر کرد یعنی نه تنها به ما گفتند دست شما درد نکنه بلکه به ازای هر عقب نشینی دو قطعنامه علیه ما صادر شد.

 

تنها راه برون رفت از بحران فعلی تحقق اقتصاد مقاومتی است

 

غضنفری در رابطه با راه حل برون رفت از این بحران، بیان داشت: راه حل این بحران همانی است که مقام معظم رهبری بارها بر آن تاکید داشته‌اند و متاسفانه مسئولان کشور گوش نداده و نمی‌دهندو مشکل اصلی ما این است که مسئولان گوش به سخنان صاحب مملکت نمی‌دهند.

 

وی با تاکید بر این‌که چنانچه در مقابل دشمن یک گام عقب بنشینیم دشمن دو گام به جلو برخواهد داشت، گفت: راه کار رفع مشکلات اقتصادی کشور تن دادن به زورگویی نیست، راه حل توجه به اقتصاد مقاومتی است.

 

نویسنده کتاب راز قطعنامه افزود: تاکنون عقب نشینی جواب نداده، از این به بعد هم جواب نخواهد داد. مطمئن باشید چنانچه به همین صورت ادامه دهیم تا تیر ماه و پس از آن نیز جواب نخواهیم گرفت.

 

غضنفری یادآور شد: رهبری در دو سال اخیر بارها به تیم مذاکره کننده گفتند مذاکره با آمریکا جواب نمی‌دهد، دنبال نکنید؛ اما آنقدر اصرار کردند که ما گفتیم بروید؛ اما من به این مذاکرات خوشبین نیستم.

 

وی تصریح کرد: در بیانیه لوزان قید شده که قطعنامه جدیدی ذیل فصل هفت منشور ملل متحد نوشته خواهد شد که بر اساس آن تمامی قطعنامه‌های سابق لغو خواهد شد، این در حالی است که ما پیش از این گفته بودیم که ما این قطعنامه‌های ظالمانه را نمی‌پذیریم و حالا با عنوان این مطلب ما این قطعنامه‌ها را پذیرفته‌ایم و با توجه به این‌که ذیل فصل هفت منشور ملل متحد رفته‌ایم قبول داریم که تهدید علیه امنیت بین‌الملل هستیم.

 

تیم مذاکره کننده مجلس و شورای نگهبان را دور زده است

 

غضنفری ضمن اشاره به این مطلب که طبق قانون هر توافقی که در سطح بین‌الملل برای کشور تعهد آور باشد ابتدا باید به تصویب مجلس و پس از آن به تصویب شورای نگهبان برسد، خاطرنشان کرد: متاسفانه در توافقات کنونی و توافقات سال‌های 82 تا 84 آقایان گفتند این‌ها معاهده نیست بلکه بیانیه و یا برنامه اقدام مشترک است. با همین الفاظ مجلس و شورای نگهبان را دور زدند و به مجلس ارائه ندادند.

 

وی با اشاره به این‌که ما باید از تمامی امکانات استفاده کنیم، گفت: یک اتهامی که به تیم قبلی می‌زنند این است که تیم قبلی فن مذاکره کردن را نمی‌دانست این در حالی است که تیم قبلی هسته‌ای از سر عزت مذاکره می‌کرد.

 

غضنفری تصریح کرد: روزی در سوم خرداد تیم مذاکره کننده محل مذاکرات را به بغداد عراق و کاخ صدام کشاند هنگامی که از طرف غربی پرسیدند امروز چه روزی است؟ انان در جواب گفتند نمی‌دانیم. آنگاه تیم ایرانی گفت: امروز سوم خرداد، سالروز آزادی سازی خرمشهر است. حال ببینید ما کجا هستیم و صدام کجاست. این یک مذاکره از سر عزتمندی است.

 

هر دولتی به فراخور شرایط، برنامه هسته‌ای را دنبال می‌کند

 

در ادامه این مناظره دهقانی فیروزآبادی با بیان این‌که هر دولتی در ۱۲ سال گذشته به فراخور زمان و شرایط برنامه هسته‌ای را دنبال کرده است، گفت: باید دید سال ۸۲ شرایط کشور و گزینه‌های موجود چه بوده که تیم آن دوره مجبور به انتخاب آن مسیر شده است.

 

وی با تاکید بر این‌که سیاست خارجی همیشه انتخاب بین گزینه‌های بد و بدترین بوده است، تصریح کرد: شاید گزینه‌هایی که در آن دوره انتخاب شده بهترین گزینه بوده و گزینه‌ای بهتر از آن گزینه‌ها نبوده است.

 

عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی تهران با یادآوری این‌که هدف از اقدامات آن دوره شفاف سازی بوده، خاطرنشان کرد: هدف این بود که موقتا شفاف سازی و اعتمادسازی کنیم تا در نهایت برگردیم به نقطه نخست، که سیاست بسیار منطقی است.

 

دهقانی با بیان این مطلب که تصمیم گیری بدون هزینه نمی‌شود، بیان داشت: در دوره دولت‌های نهم و دهم به سطحی از غنی سازی رسیدیم که امروز بار دیگر باید اعتماد سازی را دنبال کنیم.

 

وی ادامه داد: نظام بین‌الملل فهمید چنانچه در ازای آن چیزی که ایران به آنان داده امتیازی ندهد ایران تعامل نخواهد کرد.

 

عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی تهران افزود: ما در دوره دولت‌های نهم و دهم به درستی حجت را بر دنیا تمام کردیم. دو سال قبل از آن نمی‌شد این سیاست را دنبال کرد. یک اجماع جهانی علیه ایران شکل گرفته بود که ما باید با استفاده از یک سیاست خارجی فعال و با استفاده از اهرم چانه زنی از تجربیات گذشته و توان هسته‌ای ایران استفاده و به منافع خود می‌رسیدیم.

 

مهمترین هدف مذاکرات، پذیرش حق غنی سازی ایران از جانب غرب است

 

دهقانی، مهمترین هدف از مذاکرات را پذیرش حق غنی سازی ایران از جانب غرب دانست و گفت: میزان و ظرفیت غنی سازی در شرایط فعلی مهم نیست بلکه پذیرش حق از جانب آنان مهم است!

 

وی، مذاکرات فعلی را دستاوردی برشمرد که همه در آن شریک هستند یادآور شد: مشخص نیست پنجره مذاکرات پس از این تاریخ باز باشد، همان طور که این تجربه را سابق بر این داشتیم، دو سال پنجره باز بود و پس از آن بسته شد.

 

عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی تهران تاکید کرد: طبیعی است که طرف غربی هم آمده است تا امتیاز بگیرد منتها باید از یک سری امتیازات بگذرد تا توافقی منعقد شود.

 

مهمترین اهرم آمریکا علیه ایران، امنیتی کردن برنامه هسته‌ای است

 

دهقانی ضمن تاکید بر این‌که مهمترین اهرام آمریکا علیه ایران، امنیتی کردن برنامه هسته‌ای است، خاطرنشان کرد: با توجه به این‌که اهرم‌هایی از قدرت را طی این چند ساله به وجود آورده‌ایم، امروز آمریکا پای میز مذاکره نشسته است. این‌که چگونه می‌توان در مذاکرات محدودیت کمتری را از آن خود کنیم باید توسط تیم بررسی شود.

 

وی، بر مسئله شفاف بودن متن توافق تاکید و بیان کرد: در متن باید به گونه‌ای عمل کنیم که حتی یک کلمه هم قابل تفسیر نباشد.

 

عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی تهران در ادامه خاطرنشان کرد: مشخص است که جامعه جهانی همین شش کشور نیستند؛ اما مابقی کشورها برای ما چه کرده‌اند و چه برشی در شورای امنیت دارند؟ مشخص است که مسئله هسته‌ای ایران نه یک مسئله فنی و حقوقی که یک مسئله سیاسی است؛ اما راه حل چیست؟

 

هشت سال تقابل کردیم که البته درست بود؛ اما تا کی تقابل؟

 

دهقانی با اشاره به این‌که ما می‌خواهیم بهانه‌ها را از دست طرف غربی بگیریم، گفت: ما هشت سال تقابل کردیم که البته درست بود و کلی دستاورد بدست آوردیم؛ اما تا کی تقابل؟

 

وی افزود: دیپلماسی یعنی بتوانیم در زمان جنگ و تخاصم اقدام مثبتی انجام دهیم؛ اما متاسفانه ما در فرهنگ کشور ما یک دیپلماسی هراسی وجود دارد.

 

عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی تهران بیان داشت: برخی در آمریکا تمام تلاش خود را می‌کنند تا این توافق به سرانجام نرسد و در مقابل دموکرات‌ها این را نمی‌خواهند هر چند که بر این مسئله اعتقاد داریم که مسئولین امریکا سر و ته یک کرباس هستند.

 

دهقانی فیروزآبادی تصریح کرد: هدف غربی‌ها از توافقات این است که به زعم خودشان گریز هسته‌ای ایران را در تولید بمب طولانی کنند.

 

طبق کدام عقلانیت و تجربه دل به رفع تحریم‌ها بسته‌ایم؟

 

وی در پاسخ به این پرسش که طبق کدام عقلانیت و تجربه دل به رفع تحریم‌ها بسته‌ایم؟آیا عقب نشینی ما باعث شده غرب پای میز مذاکره بیاید یا پیشروی ما؛ چنانچه پیشروی ما آنان را پای میز آورده چرا عقی نشینی کردیم؟ گفت: گاهی یک عقب نشینی ساختگی بهتر از حمله است و حال چنانچه امروز عقب نشینی نکنیم چه کنیم؟

 

عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی تهران ضمن تاکید بر این‌که ما باید به دنبال الزامات حقوقی در توافقنامه باشیم؛ اما این الزامات کافی نیستند، بیان داشت: داشتن انرژی هسته‌ای لازم است زیرا یک قدرت است، دیپلماسی هم یک قدرت است. این نیست که توان نظامی و اقتصادی را کنار بگذاریم و تنها بگوییم دیپلماسی. دیپلماسی جهت اجرا، نیازمند مولفه‌های قدرت است. اقتصاد و توان نظامی هم برای ارائه نیازمند دیپلماسی هستند.

 

چنانچه قرار بود تسلیم شویم که مذاکره نمی‌کردیم

 

دهقانی فیروزآبادی بیان کرد: ما می‌گوییم دیپلماسی مذاکره، آن‌گاه برخی می‌گویند اینها سازشگر هستند و می‌خواهند تسلیم شوند، چنانچه قرار بود تسلیم شویم که مذاکره نمی‌کردیم.

 

وی در پایان با تاکید بر این‌که مذاکره برای مذاکره که چند سال پیش مطرح شد را بی‌معنا می‌دانم، گفت: هشت سال دفاع مقدس و حفظ تمامیت ارضی توسط دیپلماسی تامین نشد؛ اما امروز دیپلماسی به کار می‌آید.

 

منبع: خبرگزاری دانشجو

کلمات کلیدی

ارسال نظر

تریبون