تاریخ خبر: کد خبر: 9043

به بهانه اظهارات جدید شهردار مشهد درباره جذب سرمایه‌گذاری خارجی

بایدها و نبایدهای سرمایه‌‌گذاری در مشهد/ با این پول‌ها شهر را به کدام سو می‌خواهید ببرید؟

تقی‌زاده خامسی شهردار مشهد اخیرا در گفتگویی پیرامون سرمایه و سرمایه‌گذاری در مشهد گفته بود: شهرداری مشهد هیچ راهی جز جذب سرمایه‌گذاری خارجی ندارد زیرا سرمایه‌گذاری داخلی نمی‌تواند طرح‌هایی که من در ذهن دارم را پوشش دهد.

بایدها و نبایدهای سرمایه‌‌گذاری در مشهد/ با این پول‌ها شهر را به کدام سو می‌خواهید ببرید؟

به گزارش «قاصدنیوز»، تقی‌زاده خامسی شهردار مشهد اخیرا در گفتگویی پیرامون سرمایه و سرمایه‌گذاری در مشهد گفته بود: شهرداری مشهد هیچ راهی جز جذب سرمایه‌گذاری خارجی ندارد زیرا سرمایه‌گذاری داخلی نمی‌تواند طرح‌هایی که من در ذهن دارم را پوشش دهد.

 

وی همچنین تصریح کرده بود: در این راستا من به دنبال تشکیل یک نهاد عمومی هستم که در این نهاد همه مسلمانان جهان سرمایه‌گذاری کرده و حتی در بورس‌های بین‌المللی مطرح شود. مشهد سالانه پذیرای بیش از 25 میلیون زائر است و با این توانایی می‌توان سرمایه‌های مسلمانان و شیعیان را جذب کرد و شاهد تغییراتی جدی در شهر مشهد بود.

 

به بهانه این اظهارات شهردار مشهد، چند نکته را یادآور می‌شویم:

 

*شهرداری مشهد و تقریباً همه شهرداری‌های کلانشهرها، حتماً نیاز به افزایش سرمایه دارند، هم سرمایه مادی و هم سرمایه اجتماعی و معنوی. ما باید سیلی از منابع درآمدی پایدار و قابل اطمینان را وارد فضای شهرداری کنیم تا بتوانیم اعتماد عمومی و سرمایه نیروی انسانی و نخبگان و مشارکت مردم را به سرمایه‌های اصلی شهر اضافه کنیم. ما، هم به سرمایه‌گذاری مادی و اجتماعی نیاز داریم و هم تجربه‌های دنیا نشان داده است اگر در حوزه سرمایه‌گذاری اجتماعی، پیشرفت قابل توجهی کنیم قطعاً بر سرمایه‌گذاری مادی هم اثر قابل توجهی دارد.

 

*در حوزه سرمایه‌های مادی و مالی که باید وارد فضای شهر شود، تفاوت زیادی بین حوزه سرمایه‌گذاری داخلی و خارجی نیست. به احتمال زیاد منظور شهردار مشهد از سرمایه گذاری خارجی نیاز به سرمایه‌گذاری انبوه بوده است و این پیش فرض وجود داشته است که سرمایه داخلی نمی‌تواند حجم نیازهای شهرداری را برآورده کند و لذا لازم است برویم به سمت جذب سرمایه‌های خارج از کشور. این در حالی است که ما از فرصت‌های موجود در سطح کشور، هم در حوزه سرمایه‌های مردمی خرد و هم سرمایه‌گذاران کلانی که می‌توانستند سرمایه‌هایشان را به شهر سرازیر کنند، خیلی استفاده نکردیم.

 

*اگر می‌خواهیم سرمایه‌گذاری خارجی را در دستور کار قرار دهیم باید توجه کنیم که هنوز از فرصت سرمایه‌گذاران داخلی کشور که بسیارشان ثابت کردند عاشق امام رضاعلیه‌السلام و شهر مشهد هستند و نگاه‌های فرهنگی و عمیقی دارند استفاده نشده است. نباید از این فرصت در کنار جذب سرمایه گذاری خارجی، غفلت کرد.

 

*یکی از الزامات اینکه ما به سمت ارتباطات خارجی برویم این است که شهر را در افق یک شهر جهانی و با ارتباطات حداکثری به خصوص در حوزه‌هایی که مزیت نسبی دارد، ببینیم. شهرهای جهان اسلام یا سازمان‌های مالی مرتبط با حوزه جهان اسلام مانند صندوق مالی اسلامی و حداکثرسازی ارتباط با کشورهایی که اغلب زائران و دلدادگان حضرت‌رضاعلیه‌السلام از آن کشورها هستند، از جمله آنهاست. ما باید به طور حداکثری با آنها ارتباط بگیریم. همچنین نباید به حوزه سرمایه‌گذاری خارجی فقط به چشم یک ارتباط یک طرفه نگاه کنیم که سرمایه گذار بیاید و ما مانند یک گاو شیرده مبلغ زیادی از پولش را بگیریم و آن نیز به سود معقول برسد.

 

*به دلیل نگاه های سیاسی‌ای که در این چند ماه اخیر به وجود آمده است ما کم کم بسیاری از ارتباطات جهانی که می‌توانستیم برقرار کنیم و بده بستان‌هایی که می‌توانستیم با شهرهای جهان اسلام داشته باشیم را از دست می‌دهیم. این درست است که ما باید به یک خرج کرد درست و یک نظام و رویه درست برسیم اما حذف تبادلات مالی با عراق و افغانستان و کشورهای شمالی و خلیج فارس، با این انتظار که فقط باید آنها در شهر ما سرمایه گذاری کنند، منطقی نیست. یکی از پیش زمینه‌های سرمایه‌‎گذاری خارجی ارتباطات دو طرفه جهانی مناسب است به خصوص در کشورهایی که مزیت نسبی ما هستند.

 

*نکته دیگه اینکه ما سرمایه‌های داخلی و خارجی و این حجم از پولی که وارد شهر می‌شود را می‌خواهیم چه کنیم؟ شهر برای چه کاری نیاز به سرمایه دارد؟ این مهمترین نکته‌ای است که شهردار باید به آن پاسخ دهد. مهم‌تر از اینکه ما از کجا می‌خواهیم پول بیاوریم این است که شهر را در قبال آوردن پول به کدام سمت می‌خواهیم ببریم؟ در این بده بستان‌های مالی چه اتفاقی در شهر می‌خواهد بیفتد؟ تحت کدام قاعده قرار است این پول خرج شود؟ البته مسئولان ما حال و حوصله حل کردن مساله را به صورت بنیادین ندارند و همینکه سرمایه وارد شهر شود برای آنها مقبول است و اینکه ما به ازای این سرمایه قرار است چه اتفاقی بیفتد خیلی برایشان مهم نیست.

 

*سرمایه می‌خواهد بیاید تا شهر را مردمی کند. تا مردم آرامش، امنیت و رضایت کنند و یک زندگی مناسب‌تری را به لحاظ شاخص‌های فرهنگی و اجتماعی داشته باشند. نمی‌شود سرمایه‌ای وارد شهر شود اما تاثیرات فرهنگی و اجتماعی حضور آن به قیمت نارضایتی بخش قابل‌توجهی از مردم و از بین رفتن بسیاری از فرصت‌های طبیعی این شهر ختم شود. شهر یک مشت بتن و آهن خالی نیست. مهم است که سرمایه گذاری ما نهایتاً چه رویکردی را در شهر ایجاد می‌کند. رویکرد شهر برای سود یا رویکرد شهر برای مردم؟

 

کلمات کلیدی

  • سعيد 0 0

    رویکرد شهر برای سود یا رویکرد شهر برای مردم؟
    احسنت

ارسال نظر

تریبون