ما افغان‌ها «مهاجر» و شما ایرانی‌ها «انصار» هستید

قاصدنیوز: شاید نهادهایی چون «شورای فرهنگی افغانستانی های مقیم ایران» با تمرکز بر فعالیت های فرهنگی ویژه  مهاجرین، باید خیلی زودتر از این ها در ایران شروع به کار می کردند. با این  حال همین که تعدادی از چهره های مطرح مهاجر افغانستانی دست براه اندازی چنین موسسه ای با اهداف و چشم اندازهای روشنی زده اند، جای تقدیر و امیدواری دارد. شاید برای شما هم جالب است که بدانید دفتر این موسسه که به صورت کشوری و سراسری درحال فعالیت است، در محله طلاب مشهد قرار دارد. در این مجال، گفتگویی داشته ایم با رئیس شورای فرهنگی افغانستانی های مقیم ایران که ساکن همین منطقه چهار نیز هست.

 

حجت الاسلام سیدمحمدطاهر مدرسی حجازی، نماینده آیت ا... محسنی در ایران که تجربه ده سال حضور در جبهه دوران جهاد افغانستان را دارد. در ادامه از خودش، شورای فرهنگی و جامعه مهاجر می گوید.

 

از بلخ تا کابل

در سال3331 در روستای قوریق چهارکنت از توابع مزارشریف  دنیا آمدم. بعداز گذراندن دروس ابتدایی، وارد حوزه علمیه چهارکنت در مزار ولایت بلخ شدم و در سال55 برای ادامه تحصیل دروس حوزوی به قم آمدم؛ البته زیاد نتوانستم در قم بمانم چون عمال شاه یک  سال بعدش، من و تعدادی دیگر از طلبه های مهاجر را دستگیر کردند و پس از سه چهار شب  صورت اجباری از مرز رد کردند و به حبس در زندان ما را به افغانستان فرستادند. این طور شد که تا سال57 در کابل ادامه تحصیل دادم.  

 

آغاز دوران جهاد

کودتای ننگین کمونیست ها در 7اردیبهشت 57  معروف به کودتای «7 ثور» با حمایت اتحاد جماهیر شوروی توسط دو حزب کمونیستی «خلق» و «پرچم» به وجود آمد. رئیس جمهور وقت داوودخان را کشتند، قدرت را غصب کردند و ستم هایی بر علما و مردم مسلمان و مظلوم افغانستان روا نمودند که زبان از گفتن آن قاصر و شرمسار است. درراستای مقاومت و مبارزه دربرابر حکومت کمونیست ها و نیز ارتش سرخ شوروی که رسما در 6دی 58 از زمین و هوا  به افغانستان حمله کرد، دوران جدیدی از تاریخ افغانستان شروع شد که به «دوران جهاد» مشهور است. مجاهدان مسلمان سرتاسر افغانستان تصمیم گرفتند با دستان خالی اما با سلاح ایمان و شهادت دربرابر رژیم کمونیستی و اشغالگران شوروی بایستند.

 

پیوند با امام خمینی(ره)

وقتی آیت الله آقامصطفی خمینی، فرزند امام به شــکل مرموزی در نجف به شهادت رسید علمای شــیعه کابل در مدرسه مدینه العلم، مجلس بســیار باشــکوهی برای فرزند امام برگزار کردند. من هم توفیق داشتم و در دســتگاه روحانیت فعال بودم. یادم هست برای اطلاع رســانی مجلس ختم، سه بار توانســتیم ازطریق رادیوکابل با مشقت بســیار اعلام کنیم. جاســوس های رژیم هم در مجلس حضور داشتند و شــاید از آنجا بود که وقتی حضور پرشور مومنین، علمای شــیعه و حتی ا هل ســنت را دیدند، رژیم به ا نقلاب اسلامی  و شــخص امام خمینی(ره) حســاس شد و شــروع به دستگیری گســترده علمای شــیعه کرد. درواقع هرقدر انقلاب در ایران اوج می گرفت، حکومت افغانســتان دربرابر علمای شــیعه حساس تر می شد و بیشتر ســخت می گرفت. بااین حال ما نوارهای سخنرانی  ها و مصاحبه های  امام را که از ایران برایمــان می آوردند، به صورت مخفیانه و زیرزمینی در کابل، مزار و دیگر نقاط افغانســتان تکثیر و توزیع می کردیــم. تا اینکه امام خمینی(ره) وارد ایران شــدند و در 22بهمن57انقلاب اســلامی ایران به رهبری ایشان پیروز شد.

 

مقاومت با 62 قبضه اسلحه!

در 26بهمن57 یعنی چهار روز بعداز انقلاب اسلامی ایران، مردم  مسلمان و متدین دره  صوف به رهبری حجت الاسلام والمسلمین شیخ خادم حســین ناطقی و شهید شــیخ ظاهر محسنی و شهید حــاج محب علی غفــاری قیام کردنــد. رژیــم در روز اول و دوم  حوت(اسفند)57، تعدادی از بزرگان و محاسن سفیدان و مدبران و علما را دســتگیر و زندانی کرد و در سوم اسفند57، مردم مومن و مســلمان از چهارکنت ولایت بلــخ تحــت فرماندهی ملادین  محمدخان (رئیس کمیته جهــادی چهارکنت) و همکاری تعداد دیگریا ز مجاهدان قیام کردند. من هم توفیق داشتم وا ز آغازگران جهاد بــودم. در دوران جهاد، ما هر روز را آخریــن روز عمر خود حســاب می کردیم؛ چراکه دولت با حمایت شوروی و کشورهای سوسیالیســتی و کمونیســتی با تمام قدرت از زمین و آسمان ما را می کوبید و درمقابل، ما جز ســلاح ایمان چیزی نداشتیم. مثلا ما در منطقه چهارکنت فقط با 62 اسلحه قدیمی و کهنه در قدرتمندترین ارتــش جهان می جنگیدیم؛ جنــگ نابرابری بود.

 

خاطره یک روز عملیات

یکی از روزهای عملیات در چهارکنت، نیروهای کمونیستی حمله سختی کردند و مواضع ما را گرفتند. در این حمله، عده زیادی از افراد ما شهید شدند و ملادین محمدخان، فرمانده منطقه مجروح شد. در آن زمان من (مسئول فرهنگی و تبلیغی) به همراه سیدحسین شاه مسرور (از فرماندهان نظامی) و غلام رسول (معاون تشکیلات) فرماندهی نیروها را برعهده گرفتیم. دشمن از آسمان، با جت و هلیکوپتر و از زمین، با توپ و تانک ما را می کوبید. ما به کوه های بزرگ صعب العبوری عقب نشینی کردیم و تصمیم گرفتیم شبانه حمله کنیم. یادم هست دقیقا 425نفر بودیم. من به عنوان فرمانده عمومی جلوی مجاهدین تعیین شدم و غلام رسول معاون فرماندهی عقبه را برعهده داشت. بعداز نماز مغرب، سخنرانی کوتاهی درباره عملیات کردم. مردم به خاطر شکستی که خورده  بودیم و شهدایی که داده  بودیم، آمادگی زیادی ابراز کردند. من هم سعی کردم پرشور و داغ صحبت کنم. درنهایت با یک حمله برق آسا توانستیم دشمن را عقب برانیم و به جز چند سنگر سنگی بقیه سنگرها را فتح کنیم. در همین عملیات، من از ناحیه پا مجروح شدم.

 

خدمات در کنسولگری

در دوره ریاست جمهوری کرزی، من از سال81  به عنوان مدیرکل ترانسپورت (راه و ترابری) کنسولگری افغانستان در مشهد تعیین شدم. تا آن زمان شاید یک ماشین هم از ایران به افغانستان و بالعکس تردد نمی کرد. برای استفاده از این فرصت ترانزیتی، مذاکراتی با وزارت راه وترابری ایران و وزارت مرتبط در کابل انجام دادم. بالاخره در مدت چهار سال که مدیریت این بخش را برعهده  داشتم، حدود هزاروپانصد دستگاه اتوبوس و ماشین باربری در مسیر ایران و افغانستان فعال شدند که در نوع خود بی سابقه بود. بعداز روی کارآمدن وزیر جدید، از من دعوت کردند تا بروم در وزارتخانه کار کنم که به دلایلی نپذیرفتم. هم اکنون تالیف کتاب، یکی از کارهای اصلی زندگی ام است. تاکنون 27جلد کتاب تالیف کردم که پنج جلد آن با موضوعات دینی و مذهبی چاپ و منتشر شده  است.

 

 شورای فرهنگی مهاجرین؛ تمرکز بر فعالیت های فرهنگی

شورای فرهنگی افغانستانی های مقیم ایران در سال92 با  همکاری موسسه اندیشه سازان نور و همراهی چهره های برجسته مهاجر افغانستانی تاسیس شد. من، استاد محمدکاظم کاظمی (شاعر برجسته و شخصیت درخشان ادب ایران و افغانستان)، مهندس سیدمحمدباقر مصباح زاده (پژوهشگر و نویسنده و فرزند آیت ا... مصباح زاده، از علمای مطرح افغانستان)، سرور حمیدی (مسئول خیریه سید الشهدا) و دکتر احمدی که در رادیو دری مشهد مشغول است، از اعضای هیئت موسس این شورا هستیم. تمرکز ما برروی فعالیت های فرهنگی موردنیاز جامعه مهاجر است که شامل موارد زیر است:

-  سازماندهی، گسترش و تقویت کلیه فعالیت های فرهنگی افغانستانی های مقیم ایران

-  استفاده از افغانستانی های مقیم به عنوان سفیران مردمی بین ایران وافغانستان

-  ایجاد روحیه مشارکت برای کمک به کشور خود

-  ایجاد وزن مناسب برای جامعه مهاجر در معادلات کشور افغانستان

-  ایجاد کانون های مهاجرین افغانستان در جهان با محوریت افغانستانی های مقیم ایران

 

بخش های مختلف شورای فرهنگی نیز عبارت اند از تبلیغات،  رسانی رسانه ها، اجتماعی، ادبیات و هنر. همچنین پایگاه اطلاع «مهاجرآنلاین» که با اخبار و مطالب مرتبط با جامعه مهاجر و افغانستان به روز می شود، توسط این شورا تاسیس شده  است.

 

مهاجرین و انصار

واقعا جمهوری اسلامی ایران در زمینه مهاجرین مدال قهرمانی گرفته، چراکه در محاصره شدید اقتصادی، پذیرای برادران مهاجر خود است. دولت و مردم ایران همان جریان «مهاجر و انصار» در صدر اسلام را تکرار کردند. چند سال پیش نماینده سازمان ملل متحد در امور پناهندگان در وزارت کشور درباره موضوع مهاجرین سخنرانی کرد. در آن جلسه به او گفتم شما از ایران تقدیر کردید؛ حق هم همین است ولی باید سازمان ملل به ایران در زمینه مسائل اقتصادی کمک کند تا وضع برای مهاجرین هم بهتر شود. سپس به او گفتم شما فکر می کنید مسئله مهاجرین در ایران مسئله آوارگی و پناهندگی است! اشتباه می کنید، ایران یک حکومت اسلامی و دینی است و در فرهنگ اسلامی ما مهاجریم و این ها انصار؛ در کنار یکدیگر. همان طورکه در جنگ عراق علیه ایران، مهاجران افغانستانی با شور و عشق به جبهه ها شتافتند و بیش از سه هزار شهید تقدیم انقلاب اسلامی کردند.

 

منبع: شهرآرا محله