تاریخ خبر: کد خبر: 5263

این بار شاعر فتنه؛ چوب خط معاون فرهنگی دانشگاه فردوسی چه زمانی پُر می‌شود؟

یک شاعر «سیاه‌سرا» در دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه فردوسی مشهد شب شعر برگزار کرد.

این بار شاعر فتنه؛ چوب خط معاون فرهنگی دانشگاه فردوسی چه زمانی پُر می‌شود؟

به گزارش قاصدنیوز، یکی از شاعرانی که طی سال‌های قبل به سیاه‌نمایی از شرایط سیاسی و اجتماعی ایران پرداخته و از سوی دگراندیشان مورد تشویق قرار گرفته است، در دانشگاه فردوسی مشهد شعرخوانی کرد.

ظاهراً بنای معاونت فرهنگی و اجتماعی دانشگاه فردوسی مشهد صدور مجوز جهت ایجاد تریبون برای کسانی است که در دوران فتنه بجای آب، آتش آوردند و فتنه‌گری کردند.

گ.ع. برنده جایزه ادبی «کارنامه» است، جایزه نشریه‌ای تعطیل شده که هوشنگ گلشیری، فرج سرکوهی و سیمین بهبهانی و ... از جمله موسسان آن بودند.

این شاعر «سیاه‌سرا» در تیرماه 1388 و در اوج مظلومیت نظام، اراجیف ذیل را نوشت که مورد توجه ضدانقلاب خارج‌نشین قرار گرفت:

اسب ها:  ما چند نفر/ در کافه ای نشسته ایم/ با موهایی سوخته و سینه ای شلوغ از خیابان های تهران/ با پوست هایی از روز که گهگاه شب شده است
 
ما چند اسب بودیم/ که بال نداشتیم/ یال نداشتیم/ چمنزار نداشتیم/ ما فقط دویدن بودیم/ و با نعل های خاکی اسپورت/ از گلوی گرفته ی کوچه ها بیرون زدیم
 
درخت ها چماق شده بودند/ و آنقدر گریه داشتیم/ که در آن همه غبار و گاز/ اشک های طبیعی بریزیم
 
ما شکستن بودیم/ و مشت هایی را که در هوا می چرخاندیم/ عاقبت بر میز کوبیدیم
 
و مشت هامان را زیر میز پنهان کردیم/ و مشت هامان را توی رختخواب پنهان کردیم/ و مشت هامان را در کشوی آشپزخانه پنهان کردیم/ و مشت هامان را در جیب هامان پنهان کردیم...
 
باز کن مشتم را ! / هرکجای تهران که دست می گذارم/ درد می کند/ هرکجای روز که بنشینم/ شب است/ هرکجای خاک...
 
 دلم نیامد بگویم !/ این شعر/ در همان سطر های اول گلوله خورد/ وگرنه تمام نمی شد


و یا این شعر!:

 

در اطراف خانة من آن‌کس که به دیوار فکر می‌کند ... آزاد است،
آن کس که به پنجره ... غمگین
و آن که به جست‌وجوی آزادی است میان چهار دیوار نشسته می ایستد چند قدم راه می رود
...


باید از مسئولان دانشگاه فردوسی مشهد به ویژه رئیس و معاون فرهنگی و اجتماعی دانشگاه فردوسی مشهد سوال کرد که
- با چه هدف و قصدی برای این تفکر تریبون فراهم می‎شود؟


- اگر بر حضور این تفکر در دانشگاه اصرار دارید، چرا به منتقدان‌شان هم فرصت نمی‌دهید تا در همان جلسه به نقد به اصطلاح شعر! وی بپردازند؟


- آیا دعوت از این شاعر «سیاه‌سرا» به ایجاد امید و نشاط در محیط علمی می‌شود می‌انجامد یا به یاس و سرخوردگی دانشجویان؟


- چرا پیش از آنکه چنین فردی پاسخگوی ظلم خود و زخم زبانهایش در قبال نظام باشد، در مشهد تریبون می‌یابد و انگار نه انگار ... ؟


در این میان عنوان خبرگزاری دانشجویان ایران ایسنا برای این شاعر تامل‌انگیز است: «یک شاعر برجسته!»

 

منبع: تابناک رضوی

کلمات کلیدی

ارسال نظر

تریبون