تاریخ خبر: کد خبر: 775

حجت الاسلام روح: مروجان سِحر، ترویج دهندگان گناه اند

حجت الاسلام روح: مروجان سِحر، ترویج دهندگان گناه اند

به گزارش قاصدنیوز به نقل از شهرآرا، حجت الاسلام روح استاد حوزه در سلسله جلسات تفسیر قرآن کریم که در ایام ماه مبارک رمضان هرشب در مسجد صاحب الزمان(عج) مشهد برگزار می شود، گفت:

خداوند در آیه٢٦ و ٢٧ سوره بقره می فرماید که عده‌ای را هدایت و تعدادی را گمراه می‌کند؛ یعنی این گمراهی را کیفر فاسقان قرار می‌دهد و آنان را با سه ویژگی به جامعه معرفی می‌کند.


گروه اول، «مفسدین فی الارض» هستند که یکی از فصل‌های مهم قرآن کریم به معرفی آنان اختصاص یافته است. گروه دوم، کسانی هستند که به محاربه و جنگ با خدا و دینش برمی‌خیزند و گروه سوم هم گرفتاران سِحْر و جادو هستند که موضوع بحث این جلسه‌اند.


«هنگامى که فرستاده‏اى ازسوى خدا به سراغ آن‌ها آمدو با نشانه‌‏هایى که نزد آنان بود، مطابقت داشت، جمعى از آنان که داراى کتاب بودند، کتاب الهى را پشت سر افکندند، آن چنانکه گویى اصلا از آن خبر ندارند.»(بقره، ١٠١)


کسانی تصورشان این است که با سحر همه کار می‌توانند انجام دهند و حتی می‌توانند رسول خدا(ص) را هم سحر کنند که تصوری باطل است و به‌هیچ عنوان صحت ندارد.


تصور اینکه ساحر هیچ کاری هم نمی‌تواند انجام دهد، درست نیست و قرآن نشان می‌دهد، ساحر توانمندی‌های بسیاری دارد که شر و شرارت است. همان‌طور‌که هر دانش دیگری، هم توان خدمت و هم خیانت دارد.


در این آیه به جمله «جمعى از آنان که داراى کتاب بودند» اشاره و توضیح داده می‌شود؛ کتاب آسمانی در دست این عالمان درجه‌یک بود، اما کسانی در گوش این عالمان خواندند و با استفاده از ابزارهایی که در دست حضرت سلیمان(ع) بود و ایشان براساس آن حکومت می‌کرد، گمراه شدند.


قرآن کریم به اولیای الهی حساس است و وقتی به سلیمان نبی نسبت ساحر می‌دهند، خداوند می‌فرماید: سلیمان هرگز ساحر نیست؛ زیرا ساحری مساوی با کفر است و شیاطین به سمت آن می‌روند، البته منظور از شیطان، اجنه و انسان هستند.


طبق قرآن کریم، قدم‌برداشتن به سمت ساحری معصیت است و ترویج سحر هم، ترویج گناه محسوب می‌شود و این آیه بیان می‌کند؛ عالمان اهل کتاب و درجه یک، تابع شیاطین شده بودند و از تعلیمات «‌هاروت» و «ماروت» تابعیت می‌کردند؛ یعنی هم سلاح سحر و هم ابطال سحر را در دست داشتند.


و این درحالی است که ‌هاروت و ماروت به هرکسی ابطال سحر را یاد می دادند، می گفتند: این ‌را برای کشف جرم به شما دادیم، نه برای انجام جرم.


نکته اینجاست که آیا ظالمی که دیگری را مجروح می‌کند با اجازه خدا انجام داده یا بدون اجازه او؟ اگرچه بدون اذن خدا، برگی هم از درخت نمی‌افتد، اما باید دانست که دو نوع إذن داریم؛ اذن تشریعی و اذن تکوینی که إذن تکوینی، یعنی خدا اجازه داده است که انسان با اختیار خودش تصمیم بگیرد، چه این تصمیم خوب باشد و چه بد.


پس اگر ساحر می‌تواند، اثر بگذارد با إذن الهی است؛ زیرا إذن عام(تکوینی) است، هرچند باید متوجه بود که این ظلم فرد، عقوبت و عذاب اخروی دارد. خداوند دراین‌باره در آیه١٠٢ سوره مبارکه بقره می‌فرماید: «... در تورات گفته بودیم، کسانی که دنبال متاع سحر بگردند، هیچ بهره‌ای در آخرت ندارند.»


بنابراین احتمال دارد که ساحر با سحرش، دنیا را داشته باشد، ولی به‌طور‌حتم آخرت ندارد که امام کاظم(ع) دراین‌باره می‌فرمایند: «اگر می‌خواهی خودت را بفروشی، بدان که بدن و روح اگر به غیر بهشت فروخته شود، ضرر کرده‌اید.»


*در دومین جلسه تفسیر موضوعی قرآن ماه مبارک رمضان

کلمات کلیدی

ارسال نظر

تریبون