جوانان و نوجوانان دختر و پسر مدت‌هاست علاقه زیادی به خال‌کوبی و تاتو روی بدن دارند که نگرانی والدین را رقم زده است. متاسفانه بنا به گفته رئیس مرکز تحقیقات پوست و سلول‌های بنیادی وزارت بهداشت، ٧٠درصد افرادی که اقدام‌به خال‌کوبی و تاتو می‌کنند، یک ساعت پس‌از انجام این کار از کرده خود پشیمان می‌شوند. این آمار بیانگر آن است که اگر‌چه فرد با میل و خواست شخصی بنا به پیروی از مد یا هر انگیزه دیگری دست به چنین اقدامی می‌زند اما پس‌از مدت کوتاهی همین تغییرشکل‌های ظاهری هم دیگر پاسخ‌گوی نیاز او نیست و احساس پشیمانی می کند.
این پشیمانی باعث می‌شود فرد بار دیگر به عمل دردناک دیگری برای ازبین‌بردن یا تغییررنگ تاتو یا خال‌کوبی روی آورد و باز هم به‌دنبال راه جدیدی باشد و این مراحل هرگز تمامی ندارد.
با وجودی‌که خیلی از افراد فکر می‌کنند پاک‌کردن تاتو کاری راحت است، یک فوق‌تخصص پوست، مو و زیبایی گفت: گاهی دیده می‌شود که آرایشگران برای پاک‌کردن تاتو به رنگ‌های هم‌رنگ پوست متوسل می‌شوند. حال آنکه این روش بزرگ‌ترین اشتباه است؛ چراکه پاک‌کردن این رنگ‌ها توسط لیزر با اشکالاتی همچون تغییر رنگ تیره همراه است و وضع بدتر از قبل هم می‌شود.
دکتر محمدعلی نیلفروش‌زاده با اشاره‌به اینکه ٢٠ تا ٥٠جلسه درمان برای بی‌رنگ‌کردن واقعی یا محو تاتو لازم است، عنوان کرد: حتی پس از جلسات متعدد، بعضی تاتوها به‌طور‌کامل با تکنیک‌های فعلی لیزر از بین نمی‌رود و حتی موقعی که محو‌شدن کامل یا نزدیک به کامل ایجاد شد، هنوز یک‌هاله «روح‌مانند» از رنگ‌ها از شکل اصلی تاتو به نظر می‌رسد.
خال‌کوبی یک رفتار نمایشگرانه است
در ادامه این گزارش با دکتر محمدرضا فیاضی، روان‌پزشک و دانشیار دانشگاه علوم پزشکی مشهد گفتگو کرده‌ایم که به تشریح ریشه‌ها و دلایل رغبت برخی جوانان به این‌گونه رفتارها پرداخته است.
به گفته این روان‌پزشک، خال‌کوبی و رفتارهایی نظیر آن ازجمله آرایش‌های متفاوت سروصورت، به‌نوعی رفتارهایی نمایشگرانه محسوب می‌شود که در افراد بسته‌به فرهنگ و تبلیغات رایج به شکل متفاوت ظاهر می‌شود.
دکتر فیاضی معتقد است: در جامعه ایران، خال‌کوبی سابقه‌ای قدیمی ندارد و به‌دنبال رفتارهای خاص برخی هنرپیشه‌ها و ورزشکاران که الگوبرداری خارجی دارند به جامعه ایرانی وارد شده است.
وی مهم‌ترین دلیل گرایش افراد به رفتارهای نمایشگرانه را احساس نیاز افراد به توجه عنوان می‌کند و می‌افزاید: نوجوان و جوان در این رفتارها بیشتر به‌دنبال تایید و دیده‌شدن است؛ هرچندکه قطعا افراد کمی آن‌ها را تایید خواهند کرد.
در سنین نوجوانی، رفتارهای نمایشی گذراست
این روان‌پزشک با اشاره‌به اینکه سه دسته از افراد به این رفتارها گرایش بیشتری دارند، یادآوری می‌کند: در سنین نوجوانی که تنوع‌طلبی، هیجان‌مداری و نیازبه‌توجه برای نوجوان امری لذت‌بخش و طبیعی است، این رفتارها نیز طبیعی به نظر می‌رسد؛ درحالی‌که در سنین بزرگ‌سالی این رفتارها سوال‌برانگیز است.
این دانشیار دانشگاه علوم پزشکی مشهد در ادامه درباره افرادی که به‌شکل افراطی به رفتارهای نمایشی رومی‌آورند، می‌گوید: کسانی که به دلایلی در سیستم تربیتی و خانوادگی توجه کافی دریافت نمی‌کنند و به‌نوعی تشنه توجه هستند، ممکن است با رفتارهایی نظیر خال‌کوبی و تاتو به‌دنبال پر‌کردن خلأ وجودی خود باشند. آنان کسانی هستند که حتی در محیط‌های کاری نیز به آن‌ها توجهی نمی‌شود.
فرد با اختلال شخصیت ضد‌اجتماعی نیز رفتار نمایش‌گونه دارد
دکتر فیاضی با تأکیدبر اینکه در دودسته توضیح‌داده‌شده حالت بیماری وجود ندارد و با تغییر رویکرد خانواده و توجه کافی به فرزندان این مشکلات برطرف می‌شود، عنوان می‌کند: دسته سوم این افراد بیمارگونه کسانی هستند که با رفتارهای نمایشی در جامعه ظاهر می‌شوند. درواقع اختلال شخصیتی «استفاده از الگوهای ثابت رفتارهای غیر‌انطباقی» دارند.
وی تصریح می‌کند: آنان مجموعه‌ای از الگوهای ثابت و گاه غیر‌تایید جامعه را دارند که در مواجهه با هر مسئله‌ای از آن الگوها تبعیت می‌کنند. بروز اختلال شخصیت ضد‌اجتماعی نیز زیرگروه الگوهای ثابت قرار می گیرد که عمدتا به رفتار دیگران بی‌توجه هستند. این افراد را کلاهبرداران، خلافکاران و افراد پرخطر جامعه تشکیل می‌دهند که متاسفانه با انجام رفتارهای پرخطر نیز به حس رضایت نمی‌رسند.
این روان‌پزشک در بیان راهکارهای بهبود رفتارهای نمایشی در دوره نوجوانی می‌گوید: مراقبت دورادور رفتارها و توجه کافی به فرزند توسط پدر و مادر تاثیرگذار است؛ البته به‌شرط اینکه خانواده خلأهای محبت و توجه خود را جبران کند. سعی کنید برخی رفتارها را نادیده بگیرید تا نوجوان این دوره را سپری کند و به سیر واقعی زندگی برگردد.
توجه کافی و محبت خانواده کارگشاست
عضو هیئت‌علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد درباره رویارویی با افرادی که به‌علت کمبود توجه جامعه و خانواده به رفتارهای نمایشگرانه دست می‌زنند، یادآوری می‌کند: این گروه پس‌از مدت کوتاهی از انجام یک رفتار پشیمان می‌شوند، چراکه این رفتار دیگر پاسخ‌گوی نیاز به توجه آنان نیست؛ بنابراین به‌دنبال رفتار جدید و شدیدتری هستند.
وی می‌گوید: فرد با توجه کافی و متعادل خانواده و اطرافیان کم‌کم اعتمادبه‌نفس ازدست‌رفته خود را
باز می‌یابد و به زندگی طبیعی برمی‌گردد.
دکتر فیاضی درباره گروه سوم، افرادی که بیمارگونه به رفتارهایی نظیر خال‌کوبی، تاتو و... دست می‌زنند، خاطرنشان می‌کند: این افراد فقط با درمان روان‌شناختی و روان‌پزشکی بهبود می‌یابند.
همانند‌سازی، یکی از علل رفتارهای نمایشگرانه
به گفته دانشیار دانشگاه ممکن است این رفتار در نوجوان و جوان براساس همانند‌سازی شخصیتی آنان در این دوره سنی نیز دیده شود؛ البته با گذر از سن ١٨ تا ٢٠سالگی این رفتارها کم‌رنگ‌تر می‌شود.
وی اظهار می‌دارد: همانند‌سازی در ابتدای دوره بزرگ‌سالی نیز که فرد به‌دنبال پیدا‌کردن ابعاد شخصیتی خود در حوزه‌های رفتاری، شخصیتی، مذهبی و... رایج است، ظاهر می‌شود که در این مواقع فرد ممکن است ناخواسته از یک الگوی ذهنی تبعیت کند.
منبع: روزنامه شهرآرا، 14 مرداد 1393
http://www.ghasednoor.ir/fa/tiny/news-1177
ارسال نظر