قاصدنیوز/ محمدحسین زاده: درس تاریخ قطعاً یکی از ضروری‌ترین مباحث درسی مدارس است؛ درسی که متأسفانه در تب‌وتاب سیاست‌های کنکوری حاکم بر وزارت آموزش‌وپرورش همیشه گم می‌شود. تاریخ پر است از عبرت‌ها و درس‌هایی که اگر درست شناخته شود، مسیر یک ملت را در آینده می‌تواند بیمه کند از پیمودن مسیرهای اشتباه گذشتگان.
اما تاریخ همیشه محل دعوای سیاستمداران و اهداف و رویکردهای آن‌ها بوده است. نمی‌توان کتمان کرد که بعضی حاکمان دوست دارند شکست‌ها و ضعف‌هایشان هیچ‌وقت در تاریخ ثبت نشود ولی در ازای آن، قوت‌ها و پیروزی‌هایشان تمام صفحات کتاب‌های تاریخی را پر کند. تحریف تاریخ دقیقاً از همین‌جا به وجود می‌آید.
تعجیل دولت یازدهم بر وارد کردن برجام به درس تاریخِ مدارس یکی از اتفاقات شگرف در تاریخ آموزش و پروش و فضای سیاسی کشور است. در اینکه برجام نقطه‌ی عطفی است در تاریخ کشور شکی نیست؛ ولی این اتفاق هنوز در جریان بوده و نتایجش به‌صورت کامل آشکار نشده است. اتفاقی که هنوز زوایای پنهان بسیاری دارد چگونه قرار است به‌عنوان ضمیمه درس تاریخ در مدارس تدریس شود؟ برجام هم‌اکنون که در اولین ایستگاه خود قرار دارد منتقدانی جدی و سرسخت در کنار موافقانش دارد. چگونه است پرونده‌ای که هنوز باز است به درس تاریخ اضافه می‌شود آن‌هم به‌عنوان فتح الفتوح ولی خیلی از اتفاقات تاریخی گذشته‌ی قبل از آن را می‌خواهند فراموش بشود؟ چند ساعت از درس تاریخ را به مقطع پذیرش قطعنامه اختصاص داده‌ایم؟ آیا در کتاب تاریخ مدارسمان گفته‌ایم جام زهری که امام از آن نام برد را چه کسانی مهیا کردند؟ آیا ماجرای مرحوم منتظری و خونی که به دل حضرت امام کرده بود را گفته‌ایم؟ ماجرای خیانت اصلاح‌طلبان در تیرماه 78 و غائله‌‌ی کوی دانشگاه را تدریس کرده‌ایم؟ گفته‌ایم چه کسانی فتنه‌ی 88 را رهبری کردند؟ چه کسانی آتش آشوب در خیابان‌های تهران را روشن کردند؟ گفته‌ایم از خیانت‌ها و جنایت‌ها کودتاگران رنگی 88؟ گفته‌ایم بسیاری از تحریم‌هایی که در برجام می‌خواستیم لغو شود نتیجه‌ی طمع دشمنان نظام بود که برای تکمیل کودتا و تسلیم نظام و مردم تصویب کرده بودند. این‌همه تعجیل برای تدریس برجام از کجا نشات می‌گیرد؟
دولت بهتر است به‌جای آنکه فکر تدریس در مدارس باشد، اجازه بدهد دانشگاهیان کمی در مورد آن تحقیق کنند. استقبال از منتقدین با چاشنی اهانت‌هایی مثل بی‌سوادان بی شناسنامه و... و تهدید منتقدین و مطبوعات به عدم نقد برجام ناشی از چیست؟ اگر برجام واقعاً فتح الفتوح است دیگر چرا از نقد آن ترس دارند؟
قطعاً دانش آموزان باید با تاریخ کشورشان آشنا شوند؛ ولی این سؤال باقی می‌ماند که آیا دانشجویان، طلاب و اساتید حوزه و دانشگاه هم این حق را دارند؟ آیا می‌توان کرسی آزاداندیشی گذاشت و از برجام گفت؟
حال که دولت تصمیم گرفته است که برجام را به سرفصل‌های درس تاریخ مدارس اضافه کند خوب است پاسخ بعضی پرسش‌های کلیدی را نسبت به این اقدام بدهد: آیا در متن درسی تدوین‌شده جهت تمجید از برجام، می‌گویند منتقدان حق اظهارنظر نداشتند؟ آیا گفته می‌شود هرکسی که نقد می‌شد برچسبی از سمت دولت بر پیشانی‌اش خورده می‌شد. گفته می‌شود هر بار که غربی‌ها برجام را نقض کردند دیپلمات‌های ما گفتند برجام نقض نشده بلکه با روح برجام سازگار نیست!
دولتی که حاضر نشد نقد منتقدان بر برجام را بشنود، حاضر است پیشنهادهایی مبتنی بر پربارتر شدن متن درسی بشنود؟ درس برجام باید چند پیش‌نیاز داشته باشد، اول باید اندیشه سیاسی حضرت امام روح‌الله تدریس شود در ارتباط با جهان کفر و شرک. باید نظر امام در رابطه با آمریکا تدریس شود. بعد نگاه و اندیشه‌ی رهبر انقلاب تدریس شود. در فصل بعد باید داشته‌هایمان را در مذاکرات سال 82 نوشت و اینکه اگر مذاکرات آن زمان (با مدیریت آقای روحانی) به نتیجه می‌رسید در سال‌های 93- 94 در زمینه هسته‌ای چه می‌داشتیم که با آن مذاکره کنیم؟ فصل بعد باید داشته‌هایمان در 92 را تشریح کنیم؛ چند سانتریفیوژ داشتیم و چند مرکز غنی‌سازی و چه مقدار مواد غنی‌شده. وقتی همه‌ی داشته‌ها را لیست کردیم، باید برای ثبت در کتاب تاریخ مدارسمان بگوییم چه دادیم و چه گرفتیم! در تاریخ فقط باید بگوییم چه داده‌ایم و چه گرفته‌ایم و قضاوت را بگذاریم بر عهده‌ی خواننده‌ی تاریخ. آیا دولت در کتاب تاریخ برجام مدارس این‌چنین می‌کند؟ تمام و کمال می‌گوید چه داده‌ایم؟ تاریخ نویسان دولتی می‌گویند برای به دست آوردن آنچه آنان سر میز با غربی‌ها معامله کردند چند شهید دانشمند هسته‌ای داده‌ایم؟
در کتاب تاریخ اعتدال‌گرایان به سابقه‌ی بدعهدی غربی‌ها در تاریخ معاصر کشور اشاره‌شده است؟ گفته‌اند مصدقی که از او با نیکی نام می‌برند( همان‌که امام او را مسلم نمی‌دانست) به آمریکایی‌هایی اعتماد کرد که عاقبت علیه دولتش کودتا کردند؟ از سابقه‌ی اشغال ایران توسط غربی‌ها گفته‌اند؟ از تهدید‌ها و تحریم‌های که ایران را کرده بودند گفته‌شده است؟ زمانی که در کتاب درس تاریخ از وزارت خارجه دولت تعریف و تمجید می‌شود که توانستند برجام را به سر منزل مقصود اعتدال‌گرایان برسانند، این هم گفته می‌شود که عملکرد دولت در ماجرای کشته شدن حاجیان ایرانی در منا چه بود؟ پس از چند روز از نیویورک به کشور برگشتند. عملکرد سیاست خارجه دولت در قبال جبهه‌ی مقاومت چگونه بوده است؟ عزتی که قول داده بودند به پاسپورت ایرانی برگردد؛ چگونه برگشت؟
خوب است که در کتاب تاریخ دولت نوشته، نقد منتقدان هم برای ثبت در تاریخ ذکر شود. دولت اگر معتقد است برجام فتح الفتوح است و نقد منتقدان غیرواقع است در کتاب تاریخشان ذکر کنند تا آیندگان قضاوت کنند. نشود فردا اگر آیندگان متوجه شدند برجام ضعف‌ها و خسارت‌های جدی برای کشور داشته است با خود بگویند آیا کسی در کشور نبوده است که اعتراض کند و مخالفت کند؟
دولتمردان هم در دوران پیش از برجام دچار اشتباه در تعامل با مردم و منتقدانشان شدند و هم در دوران پسابرجام. در پیش از برجام می‌گفتند نقد نکنید تا دولت در پای میز مذاکرات تضعیف نشود، در پسابرجام می‌گویند نقد نکنید که دیگر کار تمام‌شده است. این تعجیل در تدریس برجام در مدارس بیشتر از اینکه اقدامی منطقی باشد، اقدامی احساسی است برای فرار از پاسخ، فرار از رویارویی با منتقدین. دولت به‌جای آنکه وقت بگذارد تا پاسخ منتقدان را بدهد و یا هوشیاری‌اش را مضاعف کند تا دشمن از ایرادات احتمالی محتوایی برجام برای ضربه به کشور استفاده نکند ؛ توانش را گذاشته است که با هر ترفند و نمایشی این باور را برای مردم به وجود بیاورد که برجام فتح الفتوح دولت است و تدریس برجام در مدارس از این جنس است.
منبع: ضمیمه استانی روزنامه جوان در خراسان رضوی
http://www.ghasednoor.ir/fa/tiny/news-7796
ارسال نظر