سال هاست دعوایی میان غالب مدیران فرهنگی کشوربا منتقدانشان در جبهه فرهنگی انقلاب وجود دارد، دعوایی که نتیجه آن در عرضه تئوریک به نفع جبهه انقلاب است اما در عرصه عملی مدیران همان سیره خودشان را بدون توجه به حرف های دیگران ادامه می دهند. این دعوا بر سر آن است که امکانات مادی و معنوی نظام که در اختیار مسئولین قرار دارد در عرصه فرهنگی چگونه باید هزینه شود؟ آیا این امکانات برای "همه" است یا نه افراد خاصی می توانند از آن بهره مند شوند؟
مشخص است نظام از لحاظ امکانات مادی محدودیت دارد بنا بر این هر مدیری که متولی هزینه کرد این منابع مادی است لاجرم باید معیارهایی برای گزینش افرادی که بناست از آن بهره ببرند داشته باشد، ماجرا از همین معیارها آغاز می شود. بدیهی است هر دستگاهی وقتی هزینه ای (اعم از مادی و معنوی) انجام می دهد خروجی آن باید در جهت اهداف و راهبردهای خود باشد، مثلا هالیوود برای فیلم علیه خودش هزینه نمی کند یا مخالفین امپریالیسم آمریکایی جایی در این غول تبلیغاتی فرهنگی ندارند اما آن چه که در دستگاه های فرهنگی جمهوری اسلامی می گذرد به شکل خنده داری خلاف این اصل بدیهی است. مدیران فرهنگی، بودجه بیت المال و حاکمیت را صرف افراد و آثاری می کنند که دقیقا در جهت خلاف نظام حرکت می کنند و رسما نیز این رویکرد خود را بارها اعلام کرده اند!
نمونه هایی از این دست بسیارند، بسیاری در عین حفظ ژست اپوزیسیون خود از جیب های گشاد مسئولان فرهنگی نظام بهره مند شده و هنوز هم می شوند؛ نمونه های آن را می توان در آثار سینمایی نظیر خانواده محترم، خانه پدری، آشغال های دوست داشتنی و ... دید. آثاری که دست نوازش مدیران فرهنگی نظام اسلامی به نحوی بر سر آنها دیده می شود اما خروجی آنها جز توهین و مخالفت با اساس نظام چیز دیگری نیست.
این مصیبت عظیم و خنده دار فرهنگی دلایل مختلفی می تواند داشته باشد خودباختگی در برابر هیمنه پوشالی جریان معاندبا انقلاب، برداشت ناصحیح از جذب حداکثری، پوشاندن نقاط ضعف و کارنابلدی ها با استفاده از غوغا و اسم چهره های جریان معارض و مواردی از این دست.
جدیدترین نمونه از این شاهکارها و بروندادهای درخشان از یک مدیر ارشد فرهنگی، مربوط به مصاحبه رئیس سازمان سینمایی وزارت ارشاد با وال استریت ژورنال است.
حجات اللله ایوبی، در این مصاحبه بار دیگر توافق هسته ای را کلید معجزه گر دولت یازدهم در عرصه فرهنگ دانسته و می گوید: «توافق هسته ای نشانه باز شدن درهای ایران برای کل دنیا و برعکس است. حالا سینمای ایران که قبلا می توانست از یک پنجره وارد دنیا بشود می تواند از طریق در ورودی وارد دنیا بشود.»
او در ادامه سخنانش از همان گزاره ای خبر می دهد که در ابتدای این مطلب در مورد آن صحبت کردیم. ایوبی به وال استریت ژورنال می گوید: «ما می خواهیم تمام فیلمسازان خودمان را تشویق به فیلمسازی کنیم از جمله فیلمسازانی که در دروان احمدی نژاد کار نکردند.»
فارغ از جهت گیری ها سیاسی، این دیدگاه اعلامی و البته اعمالی سازمان سینمایی خبر از یک چیز می دهد، این که فرهنگ انقلابی و معیارهای جمهوری اسلامی بنا نیست دخالتی در عمل مدیران فرهنگی ارشاد داشته باشد؛ آنها به دنبال آن هستند که "تمام" فیملسازان آثارخود را تولید کنند و سازمان سینمایی وزارت ارشاد نیز به عنوان کاتالیزور در این میان عمل کند.
اثبات این صحبت ادعایی ما در ادامه صحبت های رئیس سازمان سینماییاست. او به صراحت بیان می دارد که برای کارگران محکوم در فتنه 88 "دنبال راه حلی است که بتواند مجددا فیلم هایش را بسازد"
ایوبی حتی پا را از این هم فراتر می گذرد او درباره بهمن قبادی نیز همین نظر را دارد. این مدیر وزارت ارشاد جمهوری اسلامی، در مورد کارگردان فراری می گوید: «در برای همه هنرمندان ایرانی باز است و من می دانم که بهمن قبادی مشکلی نخواهد داشت اگر به ایران بیایید و در ایران فیلم بسازد.»
بهمن قبادی که امروز مورد لطف رئیس سازمان سینمایی جمهوری اسلامی قرار می گیرد همان کسی است که فیلم ضد ایرانی و ضد انقلاب اسلامی «فصل کرگدن» را با گنجاندن صحنه‌های تجاوز ماموران امنیتی نظام به یک زن بازداشت شده(با بازی مونیکا بلوچی( ساخت و این فیلم به دلیل رویکرد ضد انقلاب اسلامی‌اش مورد توجه رسانه‌ها و جشنواره‌های خارجی قرار گرفت.
کام تلخ مدیریت فرهنگی در ایران، به این زودی ها شیرین نمی شود، جدای از بی تدبیری ها و خودباختگی های مدیران در برابر جبهه معاند با نظام اسلامی این نکته را نیز نباید از نظر دور داشت که خلا قانونی نیز در این میان وجود دارد،دستگاه های متولی امر قانونگزاری و نظارت بالاخره یک روز باید پا در این میدان بگذارند تا بیش از این خنجر ساده لوحی در کمر انقلاب فرو نرود، شاید هنوز برای این کار دیر نشده باشد.
منبع: سراج 24
http://www.ghasednoor.ir/fa/tiny/news-5849
ارسال نظر