به گزارش «سراج24»، با اوج‌گیری حملات رژیم صهیونیستی به مردم غزه و تصاویر هولناک مخابره شده از قتل عام کودکان و زنان بی‌سرپناه موجب خدشه‌دار شدن احساسات میلیون‌ها نفر از مردم جهان شد. این جنایات هولناک احساسات ضدصهیونیسیتی ملت ایران را نیز بیش از پیش تحریک کرد به نحوی که شاهد اعلام آمادگی اقشار مختلف مردم برای کمک به غزه بودیم.
اما در این بین هرچه جلوتر رفتیم، هواداران "نه غزه نه لبنان" بیش از پیش احساس انزوا کردند و چنان جو افکار عمومی را خلاف جریان جعلی خود می‌دیدند، که سعی کردند به دروغ خود را از این شعار جدا کنند و اعلام کنند که این ما نبودیم که از این شعار دفاع کردیم و آن را سر دادیم، گرچه لکه ننگ شعار "نه غزه نه لبنان" از دامن این جریان پاک‌شدنی نیست.
در این مدت به کرات شاهد تلاش اصلاح‌طلبان برای پاک کردن خاطره شعار انحرافی "نه غزه نه لبنان" بوده‌ایم. هادی خامنه‌ای در مراسم شب بیست و سوم ماه رمضان اظهار داشت: «عده‌ای گفتند فلان جریان وابسته به اصلاحات شعار "نه غزه، نه لبنان، جانم فدای ایران" سر داده است. این یک دروغ شاخدار است زیرا هیچ‌کس از وابستگان به اصلاحات و کسانی که به مردم و انقلاب ایمان دارند، چنین عقیده‌ای ندارند».
این تکذیب‌ها در حالی است که وقتی رهبر معظم انقلاب در بحبوحه مسائل 88 اعلام کردند که سران این جریان از کسانی که شعارهای انحرافی سر می‌دهند و در اردواگاه ضدانقلاب هستند، اعلام برائت کنند، آقایان هیچ کدام زحمت اعلام برائت به خود ندادند و همه را زیر یک چتر و با یک هدف می‌دانستند، اکنون با گذشت پنج سال و افشای رسوایی تفکرات انحرافی آنان قصد اعلام برائت دارند.
البته از قدیم گفته‌اند که دروغگو کم‌حافظه می‌شود. همین جریانی که در این مدت قصد داشت خود را مدافع مقاومت اسلامی فلسطین نشان دهد، در گاف عجیبی از طریق یک کاریکاتور دوباره بی‌اعتقادی خود به مقاومت و دفاع از فلسطین را فاش کرد.
روزنامه آرمان در شماره روز 4 مرداد خود با انتشار یک کاریکاتور به مقاومت مردم فلسطین توهین کرد.
این روزنامه وقایع فلسطین را وارونه نشان می‌دهد، میز پینگ پونگ تصویر دو طرف جنگ غزه یعنی اسرائیل و حماس را نشان می‌دهد و طوری تصویرسازی می‌کند که انگار دعوا بین دو جناح سیاسی است و مردم و کودکان فلسطینی قربانی جنگ قدرت اسرائیل و حماس هستند! در حالیکه اگر مقاومت حماس نبود به مراتب وضع فجیعتری برای مردم غزه پیش می‌‌آمد.
البته توهین به مردم فلسطین در جریان اصلاحات مسبوق به سابقه است. سال 87 هم روزنامه کارگزاران به دلیل انتشار بیانیه دفتر تحکیم وحدت که در آن حماس را تروریست خوانده بود، توقیف شد. در این بیانیه آمده بود که «اقدامات حماس حرکتی ضد بشری است که نظامیان آن با پناه گرفتن در بیمارستان ها و مهد کودک ها موجبات کشته شدن غیرنظامیان را فراهم کرده‌اند!»
این میرحسین موسوی بود که در برنامه انتخاباتی "با دوربین" در سال 88 تاکید کرد: «تا زمانی که کشور خودمان مشکلات دارد دلیلی ندارد سراغ برادران لبنانی و غزه برویم!» و این همان جریان اصلاحات است که برای این جملات سوت و کف می‌زد. البته در آخر هم جریان اصلاحات در همین چند روز قتل عام کودکان غزه نتوانست ژست دفاعی خود از مردم فلسطین و مقاومت آنان را خیلی حفظ کند و در گاف رسانه‌ای خود هرآنچه را که این چند وقت می‌پوشاند، رو کرد.
جریان اصلاحات باید بفهمد که حنایش دیگر برای مردم رنگی ندارد. مردم هیچگاه شعار حمایت از فلسطین اصلاح‌طلبان را باور نخواهند کرد. هنوز ماجرای نامه دولت اصلاحات به دنیس رایس از خاطره‌ها پاک نشده است. در اوج لشکرکشی آمریکا به منطقه یک مقام مسؤول در دولت آقای خاتمی به دنیس راس، مشاور ارشد جورج بوش نامه نوشت و خلع سلاح حزب‌الله و حماس را پیشنهاد داد. این نامه توسط نیویورک‌تایمز منتشر شد تا موضوع مورد توجه رسانه‌ها و محافل آمریکایی قرار گیرد.
بنابراین جریان اصلاحات باید با فهم عمیق از جایگاه خود، ژست‌گرفتن‌ها نابه جای خود در دفاع از مردم فلسطین را کنار بگذارد و فراموش نکند چه در زمانی که در قدرت بود و چه زمانی که تلاش می‌کرد با کودتا قدرت را تصاحب کند، مردم فلسطین کوچکترین جایگاهی در منظومه فکری و سیاسی آنان نداشت.
